Gökhan Kırdar'ın sesi geçmekte olan bir arabayla birlikte uzaklaşmaktaydı..

"Gururum yere düşer
Yeter ki bak yüzüme
Üstüme basıp geçme yar"

Kedi :) kucağımdaydı.. Muhtemelen yazdıklarımı kimse okumamaktaydı :). Evde 40 kedi besleyen dengesi bozuk insan imajı çizmiştim :). Ama olsundu. Hikayemde yer alan ikinci grup insanları da tanımlamam önemli idi.
İkinci grup insanlar "Sevgi" insanlarıydı.. Günümüz insanıydı.
Severlerdi, tamam.. Ama pantolonları kırışmasın diye yere oturmazlardı. Gömlekleri kirlenmesin diye kucağına almazlardı kediyi. Doğal olarak yüzüne gözüne hiç sürmezlerdi..
Böyleydi.
Pazarlık gibi birşeydi bu aslında. Yıkanırsa kucaklarına alırlardı kediyi. Aşıları tamam olursa öperlerdi bile belki de. İnsanların olmadığı, görmediği bir anda yere otururlardı aslında.

Bu tarz bir sevgi yıpratırdı onları da..

Ama..