Arabanın yıkanması bitmişti :p. Büroya girdim tekrar. Benim çalıştığım firmanın yazılım grubunun bulunduğu salona. Ortak bir alandı.. Gittim tek tek çocukların yanına.. Hepsini uzun zamandır tanıyordum. Hiç biriyle bir alıp veremediğim de, bir çıkar ilişkim de yoktu. Hatta her birinin insanın ilgisini çekebilecek ayrı ayrı yönlerini zaman içinde fark etmiştim. Kendimi onların yanında, tek başıma kendi odamda iken hissettiğim kadar rahat hissedebilir miyim diye düşündüm.
Niye hissedemiyordum?
Niye hissedemiyordum?
Thursday, November 24, 2005 |
Category:
2- Hezeyan
|
