Odama attım kendimi.. "Nefes Alır Gibi Yaşamak" yazı dizisini hazırlamalıydım :p. Sandalyeme oturdum. Baktım masamın üzeri dağınık. Ceketim bir köşede atılı. Kalktım, ceketimi düzgünce bir sandalyeye yatırdım. Biraz topladım masamı, müzik listemden bir sonraki şarkıyı seçtim.

Çok rahattım bunları yaparken. Kimseyi düşünmedim ne der acaba diye.. Sıkılmadım. Doğaldı benim için bu yaptıklarım. Yapmam gerekiyordu, yaptım. Sonra da bir pay da çıkarmadım kendime.. Heeyt be, istediğim müziği çalıyorum, ceketimi istediğim yere asıyorum diye..

Bu herkesin olduğu gibi, benim de özgürlük alanımdı. Çekildiğim en son siperler..

Bu üç mekanın, zamanın, insanların benim üzerimdeki etkilerini düşünüp bir çıkartım yapma, hayatıma yeni bir açılım getirme zamanı mı gelmişti? Neydi?