Sadık Yalsızuçanlar yazmıştı galiba.. Muhyiddin-i Arabi Hazretlerinden..

İbn Arabi hazretleri bir gün kendini düşünmeye ve ibadete çekmişken, yakın dostu, sırdaşı olan Abdullah odasının kapısından içeri girer. Girince, mübarek derin bir dalgınlıktan, rüyadan uyanır gibi sıçrar. Noldu şeyhim? diye sorulunca da, sen gelesiye dek der Sevgili ile birlikteydim, sen gelince yalnızlığa düştüm.