Bunca varlık var iken.. Yani, sahip olduğun bunca şey var ise, "senin" ise bunlar. Gönlünde bir yeri varsa. Gönlün sarmaya çalışıyorsa onları.. O zaman. Gitmez gönül darlığı.. Eni belli, boyu belli sahip olduklarının. Onları saran gönlün de daralmıştır haliyle.
Böyle demiş Yunus..
"Bunca varlık var iken
Gitmez gönül darlığı.."
Neyse, bir önceki yazıda Sedat Öztoprak vefat ettikten sonra, onun eserini tamamlayan fakat, bunu da kendine mal etmeyen Fahri Kopuz ile devam edeceğiz bir sonraki yazıda. Kısa bir ön bilgi verelim burada. O da sahiplenmemişti eserin tamamladığı dördüncü kısmını. Hatta, semainin tamamlanması için de, eserin sahibine yönelmişti. Varsın insanlar "Suzidil Saz Semaisi"ni ikisinin adı ile ansın. Biz biliyoruz ya artık nasıl olduğunu.
Ah, bizler de keşke herşey için sahibine dönmeyi öğrenebilsek..
Böyle demiş Yunus..
"Bunca varlık var iken
Gitmez gönül darlığı.."
Neyse, bir önceki yazıda Sedat Öztoprak vefat ettikten sonra, onun eserini tamamlayan fakat, bunu da kendine mal etmeyen Fahri Kopuz ile devam edeceğiz bir sonraki yazıda. Kısa bir ön bilgi verelim burada. O da sahiplenmemişti eserin tamamladığı dördüncü kısmını. Hatta, semainin tamamlanması için de, eserin sahibine yönelmişti. Varsın insanlar "Suzidil Saz Semaisi"ni ikisinin adı ile ansın. Biz biliyoruz ya artık nasıl olduğunu.
Ah, bizler de keşke herşey için sahibine dönmeyi öğrenebilsek..
Friday, January 26, 2007 |
Category:
2- Hezeyan
|
