Urfa. Sabah namazına yakın bir vakit.. Halil-ür Rahman Gölü -Balıklı Göl- çevresinde benden başka kimse yok. "Huzur" kelimesinin vücut bulduğu bir mekan burası... Sessizliği bozmamaya gayret ederek "Ayn Zeliha" gölüne yaklaşıyorum.

İki göl yan yana.. Tarih, Zeliha'nın adını pek de anmamış. Zeliha. Nemrut'un kızı.. Ayn Zeliha. Zeliha'nın gözyaşları. Zeliha'nın, İbrahim Aleyhisselam için döktüğü gözyaşlarıyla bu gölün oluştuğunu gündüz dinlemişiz..

Vakit ise gece.. Hafif bir serinlik yüzümü yalayıp geçmekte. Huzur, esenlik bu olsa gerek. Kendimi bu göl ile ilgili var olan diğer bir rivayete yakın hissediyorum birden.. Zeliha, sevdiği ile aynı anda alevlere bırakmış olmalı vücudunu. Ve o anda, zamanın durduğu anda gelen "Ey ateş, İbrahim'e karşı serin ol, esenlik ol" nidasına o da muhatap olmuş olmalı..

Sabah ezanı okunuyor.. Dünya canlanmadan son güzel dakikalarım. Tarih, Zeliha'nın adını pek zikretmemiş. Fakat, Balıklı Göl'ün sakinlerinin sürekli "Zeliha" diye zikrettiğini hayal ediyorum o dakikalarda.

Evet... Şüphesiz ki, kendisini aşk ateşine atan için de, o ateş, serin ve esenlik olur..

KazancıBedih-NemrudunKızı.mp3